συγκόμωση

η, Ν

(γεωπ.) κατάσταση κατά την οποία οι κόμες τών δέντρων μιας δασικής συστάδας εφάπτονται μεταξύ τους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + κόμη «σύνολο τών φυλλοφόρων διακλαδώσεων τών βλαστών» + κατάλ. -ωση (< ρ. σε -ώνω)].